Zondag. Na een zware zaterdag. Stilte.
Tijd voor iets luchtigs en iets zoets.
Dus, keuken opgeruimd, ingrediënten bij elkaar gescharreld en aan de slag!
In de Chinese voedingsleer staat zoet voor verwarmen, aarden en weer in contact komen met je eigen lichaam.
Dus als je na het eten van dit cakeje merkt: 'Hé, daar sta ik weer, met beide benen op de grond en die extra trui kan wel weer uit!', dan weet je waar het van komt.
Nodig:
* 100 gram amandelmeel, 100 gram kikkererwtenmeel, 2 winterwortels, 150 gram zachte boter, 3 eieren, 100 gram kokosbloesemsuiker, 1 theelepel backing soda, 1 theelepel kaneel, sap van 2 mandarijnen, 100 gram Monchou, 1 eetlepel honing, geraspte schil van een citroen, enkele pecannoten.
Rasp de wortels zeer fijn.
Klop de eieren, boter en het mandarijnensap goed door elkaar. Voeg hier de kokosbloesemsuiker aan toe en blijf kloppen (of gebruik een keukenmachine). Daarna beetje bij beetje het amandel- en kikkererwtenmeel er bij. Backing soda en kaneel toevoegen.
Als laatste schep je voorzichtig, maar wel zodat alles met het deeg vermengd wordt, de geraspte wortels er door.
Schep het deeg met een lepel in muffinvormpjes.
Bak een half uur op 175 graden in een voorverwarmde oven.
Citroen-hongingcrème:
Roer de Monchou los met een vork. Voeg hier de geraspte citroenschil en de honing aan toe. Meng goed door elkaar.
Besmeer de bovenkant van de cakejes, wanneer deze goed afgekoeld zijn, met de citroen-honingcrème en garneer ieder cakeje met een pecannoot.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten